วันนี้ง่วงนอนมาก จดไว้กันลืม...
ใครอยากอ่าน trick no. 1-4 ในแบบของเรา (เขียนเองไม่ได้ตามกระแสใครไม่ได้เป็นร่างทรงใครเป็นตัวของตัวเองสุดๆครายจาทามไม^^ ) เข้า category Rina trick click here
เอนทรี่นี้ ต่อจากเอนทรี่นี้ http://marina471.exteen.com/20120714/a-z-living-with-love-without-fear-vi click ต้องอ่านเอนทรี่นั้นก่อนถึงจะอ่านอันนี้เข้าใจ...มันต่อเนื่องกัน เป็น tense perfect con. (วิชาการแดกหรอคะ? อังกิดแดกมาซะ ==")
ok หลังจากวันเสาร์ว๊าก เด็กใหม่ (ของบริษัทฝรั่ง) ไปแล้ว...วันนี้มีประชุมต่อเนื่องอีก ...ฝรั่ง ก็เอา คนใหม่ แบบมืออาชีพมาก คนไทยด้วยกันนี่แลหะ (น่าจะ 40 up) คนนี้เก่งมาก มาบรี๊ฟงานให้น้องมารีนา...พร้อมทั้ง แลกเปลี่ยนความเห็นและตกลงกัน ....เจอแบบนี้ค่อย ok หน่อย คนเก่ง คนเข้าใจ คนทำงานเป็น คนมีวุฒิภาวะ ทำงานด้วยมันก็ราบรื่น ได้เนื้องานเยอะ มีคุณภาพ ไม่กลวงๆ โบ๋เบ๋ และที่สำคัญไม่เสียเว...(เวลามีค่ามากกว่าเงินนะ..ในความเห็นเรา เราไม่ขายเวลาในชีวิตเป็นอันขาด)....
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า....อย่ายอมรับอะไรง่ายๆ คนทำงานชุ่ยๆ partner ที่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีสำนึกที่ดีในการทำงาน ไม่มีมารยาท แฟนที่เข้ากันไม่ได้ ของใช้ห่วยๆ ไม่มีstyle (ไม่ได้แปลว่าของแพงเสมอไป) เพื่อนเลวๆ น้องหมาน้องแมวนิสัยเสีย...ลูกหลานนิสัยเสีย...และอื่นๆ เพียงเพราะว่าคิดว่าตัวเองเลือกไม่ได้ ...ไม่จริงเลย ถ้าเรามีมาตรฐานชีวิตและความคิดอุดมการณ์สูงซะอย่าง คนดีๆของดีๆมันก็มาเอง...อย่างในเรื่องนี้ พาร์ทเนอร์ฝรั่งก็หาคนทำงานมืออาชีพมาให้เราแทนเด็กใหม่ ขี้โม้หลงตัวเองนั่น...มันไม่ได้แปลว่า เราไม่ให้โอกาสเด็กใหม่...เราให้โอกาสเสมอ ถ้าคนคนนนั้นฝึกฝนตัวเอง และไม่ดีแต่พูด...คล้ายๆ เราเรียนอยู่ห้องคิงส์ จะเอาคนทำงานห้องบ๊วยมาทำงานด้วย มันก็มีแต่เจ๊งกับเจ๊ง..เราไม่สามารถสอนใครได้เพราะเราไม่มีพรสวรรค์และความอดทนแบบจิตวิญาณครู...แต่เราไม่รับมาตรฐานที่ต่ำกว่าสามัญสำนึกเราบอกแน่ๆ....
คนไม่เก่งก็ ต้องฝึกฝนตัวเองจนเก่ง เปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ จึงจะทำงานแบบมืออาชีพขั้นสูงได้ win win ทั้งคุณภาพ ปริมาณ เวลา เงินทุน ได้ใจทุกฝ่าย มีศิลปะ..ไม่มีใครเก่งตั้งแต่เกิด ...คนเราจะเก่งและขึ้นที่สูงได้ ก็ต้องอย่ายอมรับผลงาน แค่พอผ่าน มาตรฐานต่ำๆ อย่าทำ ถ้าอยากเจริญ
จบ trick no.4 ง่วงมาก หาเพลงไม่เจอ เขียนผิดเขียนไม่ดี sorry นะ เขียน ดิบๆไว้ก่อนให้ตัวเองอ่านน่ะ^^
ปล. การไม่ลดมาตรฐานของตัวเอง ไม่ทำงานชุ่ยๆ ใส่ใจ พยายาม ทุ่มเท มุ่งมั่น ไม่ยอมรับอะไรแบบผ่านๆ รอบคอบ...คนละเรื่องกับการไม่ปรับตัวเข้าหาคนอื่น เรื่องมาก หรือความอหังกานะคะ มันต่างกันนน (แต่มันค้ลายๆกันบางมุม ==")
คำปิดท้ายเอนทรี่นี้
thanks: God who always beside me, reasontosmile for nice words Ayoomi my idol and everyone who always nice and love me^^
good night my blog so sleepy today = =
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น